Το καλάθι αγορών σας είναι άδειο
ΔΩΡΕΑΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ
Λοιπόν, ναι, πολύ απλά. Μπορείτε κάλλιστα να πείτε «ναι» στο δημαρχείο, να ρίξετε ρύζι στα μαλλιά του ξαδέλφου σας Μαρκ και να πάτε για το μήνα του μέλιτος χωρίς να έχετε υπογράψει ούτε ένα συμβόλαιο με συμβολαιογράφο. Αλλά (επειδή πάντα υπάρχει ένα «αλλά»), αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχετε δίχτυ ασφαλείας. Στην πραγματικότητα, όταν δεν υπογράφετε τίποτα, ο νόμος αυτόματα επιβάλλει τη στολή ενός συμβολαιογράφου και σας επιβάλλει αυτόματα ένα συμβόλαιο: το νομικό καθεστώς , που ονομάζεται επίσης καθεστώς κοινής περιουσίας .
Μην πανικοβάλλεστε, θα τα απομυθοποιήσουμε όλα αυτά. Και το υποσχόμαστε, χωρίς να χρησιμοποιούμε την ορολογία του Αστικού Κώδικα του 1830.
Όταν παντρεύεσαι, ακόμα και με ένα όμορφο νυφικό , χωρίς να κάνεις παράκαμψη στον συμβολαιογράφο, είσαι σαν εκείνους τους ανθρώπους που πηγαίνουν για πεζοπορία χωρίς να διαβάζουν την πρόγνωση του καιρού. Μπορεί να πάνε όλα καλά, αλλά είναι καλύτερο να ξέρεις πού πηγαίνεις.
Στη Γαλλία, ο γάμος χωρίς συμβόλαιο εμπίπτει αυτόματα στο καθεστώς της κοινοκτημοσύνης περιουσίας που περιορίζεται σε αποκτήσεις . Ναι, ακούγεται σοβαρό. Αλλά βασικά, τι σημαίνει αυτό; Ότι όλα όσα αγοράζετε μετά τον γάμο είναι δικά σας. Ακόμα κι αν είναι ο κύριος που πληρώνει για το σπορ αυτοκίνητο ή η κυρία που επενδύει σε ένα μικρό στούντιο στη Λιλ: είναι δικά σας , εκτός αν αποδείξετε ότι ήταν κληρονομιά ή περιουσιακό στοιχείο που αποκτήθηκε πριν από την ένωση.
Οπότε ναι, μπορείς να παντρευτείς χωρίς να υπογράψεις συμβόλαιο. Αλλά δεν είναι εντελώς χωρίς συνέπειες.
Μοιραζόμαστε τα αγαθά που αγοράζονται κατά τη διάρκεια του γάμου, το εισόδημα, τις οικονομίες που κάνουμε μαζί. Αλλά και... τα χρέη. Και ναι, τα χρέη των νοικοκυριών (δεν μιλάμε μόνο για ηλεκτρικές σκούπες εδώ) είναι δεσμευτικά και για τα δύο μέρη. Ένα πλυντήριο ρούχων, ένα οικογενειακό αυτοκίνητο, ένα δάνειο για βελτίωση σπιτιού: είναι 50/50, ακόμα κι αν ο ένας από τους δύο αγνοήσει τους λογαριασμούς.
Περιουσιακά στοιχεία που αγοράστηκαν πριν από τον γάμο, κληρονομιές, δώρα—αυτά παραμένουν προσωπικά. Εκτός, φυσικά, αν τα μετατρέψετε σε κοινή περιουσία (για παράδειγμα, βάζοντας το όνομα του άλλου μισού σας στο συμβόλαιο αγοράς ενός κληρονομημένου διαμερίσματος). Τότε είναι σαν να ρίχνετε τη ζεστή σοκολάτα σας στο μπολ του άλλου μισού σας: είναι μια συγχώνευση... και μη αναστρέψιμη.
Αχ, η συγκίνηση. Αν χωρίσετε χωρίς προηγούμενο συμβόλαιο, η κοινή περιουσία σημαίνει ότι θα μοιράσετε όλη την περιουσία που αγοράσατε μετά τον γάμο. Και δεν μιλάμε για το ποιος θα κρατήσει τη γάτα. Μιλάμε για χρήματα, ακίνητα, επενδύσεις. Αυτή είναι σοβαρή υπόθεση.
Εάν έχετε ξεχωριστά περιουσιακά στοιχεία, αυτά δεν θα επηρεαστούν. Αλλά όλα τα άλλα, συμπεριλαμβανομένου του κοινού λογαριασμού στον οποίο καταβάλατε τους μισθούς σας, θα πρέπει να διαιρεθούν ισόποσα.
Γιατί, λοιπόν, κάποιοι άνθρωποι υπογράφουν γαμήλιο συμβόλαιο; Επειδή θέλουν να επιλέξουν το περιουσιακό τους καθεστώς. Το συμβόλαιο μοιάζει λίγο με ένα μενού à la carte: μπορείτε να επιλέξετε τον διαχωρισμό της περιουσίας, την καθολική κοινοκτημοσύνη περιουσίας ή ακόμα και τις σπιτικές συνθέσεις. Είναι λίγο σαν να επιλέγετε ένα μποέμ νυφικό αντί για ένα κλασικό: είναι θέμα στυλ, προσωπικότητας και, πάνω απ' όλα, ελευθερίας λήψης αποφάσεων.
Αλλά αν δεν υπογράψετε τίποτα, δεν είναι παράνομο, δεν είναι περίεργο, δεν είναι καν ασυνήθιστο. Στην πραγματικότητα, η πλειοψηφία των παντρεμένων ζευγαριών δεν έχουν γαμήλιο συμβόλαιο . Απλώς ακολουθούν το νομικό καθεστώς χωρίς να ανησυχούν.
Συχνά πιστεύουμε ότι ένα γαμήλιο συμβόλαιο είναι για τους πλούσιους, τους κληρονόμους, τους ανθρώπους που παντρεύονται με τρεις βίλες και μια επιχείρηση στην τσέπη τους. Αλλά καθόλου. Το συμβόλαιο μπορεί επίσης να προστατεύσει έναν τεχνίτη, ένα άτομο με χρέη ή απλώς ένα ζευγάρι που θέλει να ξεκαθαρίσει τα πράγματα από την αρχή.
Αλλά, αν είσαι από τους τύπους που λένε «θα δούμε», ο νόμος το έχει προβλέψει.
Καλά νέα: ναι. Αν είπατε «ναι» στο δημαρχείο χωρίς συμβόλαιο, δεν υπάρχει τίποτα που να σας εμποδίζει να πάτε σε έναν συμβολαιογράφο λίγα χρόνια αργότερα και να πείτε: «Λοιπόν, επιτέλους, θα θέλαμε να αλλάξουμε το καθεστώς μας». Είναι απολύτως εφικτό. Απλώς χρειάζεστε τη συμφωνία και των δύο μερών και, μερικές φορές, τη γνώμη ενός δικαστή εάν εμπλέκονται παιδιά.
Ας μην κοροϊδευόμαστε: το να μην υπογράψουμε συμβόλαιο είναι άνετο. Υπάρχουν όμως φορές που μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ. Όπως:
Εάν κάποιος από εσάς έχει προσωπικά χρέη, ακόμα κι αν δεν σχετίζονται με το ζευγάρι, αυτό μπορεί να επηρεάσει την κοινή περιουσία.
Αν ξεκινήσετε μια επιχείρηση, η πτώχευση μπορεί να καταπιεί κοινά περιουσιακά στοιχεία (και επομένως και του/της συζύγου σας).
Αν κληρονομήσετε και αναμείξετε τα πάντα σε έναν κοινό λογαριασμό, ό,τι ήταν μόνο δικό σας μπορεί να γίνει κοινή περιουσία. Ωχ.
Πολλά παντρεμένα ζευγάρια αγοράζουν μαζί την κύρια κατοικία τους. Είναι σαν να επιλέγουν μαζί ένα νυφικό πριγκίπισσας , ονειρευόμενοι τη μεγάλη μέρα. Και χωρίς συμβόλαιο, αυτή η αγορά γίνεται μέρος της κοινότητας. Αν ο ένας δώσει το 70% και ο άλλος το 30%, ο νόμος δεν νοιάζεται. Είναι πενήντα-πενήντα. Η αγάπη είναι όμορφη, έτσι δεν είναι;
Αλλά σε περίπτωση χωρισμού, αυτός που έβαλε τα περισσότερα χρήματα είναι πιθανό να τρίσει τα δόντια του.
Α, η περίπτωση των ομογενών. Αν παντρευτείτε στη Γαλλία, ισχύει το νομικό καθεστώς. Αλλά αν ζείτε στο εξωτερικό ή παντρευτείτε στην πρεσβεία, μερικές φορές ισχύει το δίκαιο της χώρας υποδοχής. Και τότε, μπορεί γρήγορα να γίνει ένας διοικητικός πονοκέφαλος. Μια συμβουλή λοιπόν: αν ζείτε αλλού, μάθετε το γρήγορα. Περισσότερες πληροφορίες εδώ .
Είναι ρυθμισμένο, σχεδιασμένο και σηματοδοτημένο. Δεν ξεκινάς μια περιπέτεια χωρίς χάρτη. Αλλά ό,τι δεν κάνεις στο συμβολαιογραφείο εξαρχής, το κάνει ο νόμος για σένα. Με τους δικούς του κανόνες.
Δεν υπάρχει συμβόλαιο; Δεν υπάρχει άμεση ανησυχία. Αλλά είναι καλύτερο να γνωρίζετε τι συνεπάγεται για να αποφύγετε δυσάρεστες εκπλήξεις αν η ζωή γίνει λίγο λιγότερο ρόδινη.
Για ρομαντικούς που δεν τους αρέσει να μιλάνε για χρήματα.
Για όσους βιάζονται και σχεδιάζουν έναν γάμο σε δύο εβδομάδες.
Για όσους δεν έχουν πολλά χρήματα (ακόμα).
Για όσους εμπιστεύονται τη γαλλική νομοθεσία.
Αλλά επίσης:
Για όσους δεν γνωρίζουν ότι μια σύμβαση μπορεί να αποτρέψει μελλοντικές συγκρούσεις.
Για όσους πιστεύουν ότι η αγάπη είναι αρκετή για να λύσει τα πάντα (είναι χαριτωμένο, αλλά όχι).
Ακολουθούν ορισμένες ερωτήσεις που πρέπει να αναρωτηθείτε πριν παραλείψετε τον συμβολαιογράφο:
Έχει κανείς από εμάς χρέη;
Είναι κάποιος επιχειρηματίας;
Περιμένουμε να κληρονομήσουμε;
Αγοράζουμε ακίνητα μαζί;
Έχουμε άνιση κατανομή εισοδήματος;
Αν απαντήσατε «ναι» σε μία ή περισσότερες ερωτήσεις, μια γρήγορη παράκαμψη στον συμβολαιογράφο δεν θα ήταν πολυτέλεια.
Αγάπη (ή και η έλλειψή της, άλλωστε).
Μοιράζοντας την τούρτα στον γάμο.
Διαφωνίες για το ποιος πλένει τα πιάτα.
Ένα συμβόλαιο δεν κάνει μια σχέση πιο δυνατή. Αλλά μπορεί να αποτρέψει τον χωρισμό από το να γίνει πιο επώδυνος.
Ορίστε, λοιπόν, μπορείτε να παντρευτείτε χωρίς να υπογράψετε συμβόλαιο. Δεν θα πάτε φυλακή και ο δήμαρχος δεν θα ζητήσει σφραγίδα συμβολαιογράφου. Αλλά αυτή η επιλογή έχει συγκεκριμένες συνέπειες για την οικονομική σας ζωή. Είναι λίγο σαν να αγνοείτε τα ψιλά γράμματα σε μια συνδρομή: όλα είναι καλά... μέχρι την ημέρα που θα σας τσούξει.
Και όπως οτιδήποτε σχετίζεται με μια σχέση, είναι καλύτερο να μιλήσεις γι' αυτήν πριν εκραγεί. Δεν είναι και πολύ ρομαντικό, αλλά ειλικρινά, είναι πιο υγιές από το να τσακωθείς μπροστά σε έναν δικαστή.