Το καλάθι αγορών σας είναι άδειο
ΔΩΡΕΑΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ
Ο γάμος είναι συχνά θέμα καρδιάς, αλλά μερικές φορές και... γενεαλογίας. Και σε ορισμένες περιπτώσεις, ο Έρωτας στοχεύει λίγο πολύ κοντά στον οικογενειακό κύκλο. Ναι, μιλάμε για τον γάμο μεταξύ ξαδέλφων εδώ. Ένα θέμα που κεντρίζει το ενδιαφέρον, που ενοχλεί, που κάνει τους ανθρώπους να ανατριχιάζουν... και που αξίζει να συζητηθεί, χωρίς ταμπού αλλά με λίγη προοπτική (και γέλιο).
Γιατί, λοιπόν, απαγορεύεται ή αποθαρρύνεται να παντρευτείς τον ξάδερφό σου; Είναι θέμα ηθικής, γενετικής ή απλώς επειδή θα οδηγούσε σε μια ελαφρώς αμήχανη οικογενειακή επανένωση; Προειδοποίηση για spoiler: είναι λίγο από όλα αυτά.
Ας εμβαθύνουμε κατευθείαν σε αυτό το ερώτημα που συνδυάζει την αγάπη, το DNA και τις κοινωνικές συμβάσεις.
Ας ξεκινήσουμε με το πιο απλό: το νομικό πλαίσιο . Γιατί αν θέλουμε να μάθουμε τι απαγορεύεται, πρέπει να ξεκινήσουμε από εκεί, σωστά;
Στη Γαλλία, σε αντίθεση με την κοινή πεποίθηση, ο γάμος μεταξύ ξαδέρφων δεν απαγορεύεται. Ναι, σωστά διαβάσατε. Είναι νομικά επιτρεπτό να παντρευτείς τον πρώτο σου ξάδερφο. Γιατί λοιπόν όλο αυτό το μυστήριο, οι κρίσεις και η εντύπωση ότι κάνεις κάτι απαγορευμένο, σαν ένα νυφικό να προοριζόταν μόνο για ενώσεις που θεωρούνται «φυσιολογικές»;
Απλούστατα, επειδή ακόμη και αν ο νόμος δεν τον αντιτίθεται άμεσα, η κοινωνία έχει τον λόγο της . Και οι νοοτροπίες είναι μερικές φορές πιο άκαμπτες από τα επίσημα κείμενα.
Ο Γαλλικός Αστικός Κώδικας απαγορεύει ορισμένους γάμους μεταξύ συγγενών, όπως:
Μεταξύ αδελφών και αδελφών
Μεταξύ γονέων και παιδιών (ουάου...)
Μεταξύ θείων/θειών και ανιψιών/ανιψιών (εκτός από προεδρική εξαίρεση)
Αλλά τι γίνεται με τα πρώτα ξαδέρφια; Τίποτα. Δεν υπάρχει. Το κείμενο δεν λέει τίποτα. Οπότε είναι ένα «ναι, αν πραγματικά θέλεις» .
Α, αυτό γίνεται όλο και πιο εξωφρενικό. Ορισμένες χώρες απαγορεύουν εντελώς τον γάμο μεταξύ ξαδέρφων (όπως η Κίνα ή η Νότια Κορέα), άλλες τον επιτρέπουν χωρίς να ανησυχούν (το Ηνωμένο Βασίλειο, μεγάλο μέρος της Μέσης Ανατολής), και άλλες τον επιτρέπουν... εφόσον περάσεις ιατρικές εξετάσεις (όπως το Ιράν ή η Τυνησία).
Με λίγα λόγια, είναι σαν τους κανόνες του Uno: ο καθένας παίζει διαφορετικά ανάλογα με το καζίνο.
Εντάξει, ο νόμος είναι ευέλικτος. Αλλά τι συμβαίνει στην πραγματικότητα με τον γάμο μεταξύ ξαδέρφων; Γιατί οι άνθρωποι μας κοιτάζουν περίεργα όταν λέμε ότι θεωρούμε την ξαδέρφη μας χαριτωμένη, σαν να επιλέγουμε ένα μποέμ νυφικό σε μια αντισυμβατική μπουτίκ σχεδιαστών;
Η απάντηση βρίσκεται σε μία τρομακτική λέξη (αλλά θα την απομυθοποιήσουμε αμέσως): γενετική . Ή πιο συγκεκριμένα, ο κίνδυνος κληρονομικών ασθενειών .
Ναι, συγγνώμη, αφαιρούμε τα γονίδια.
Όταν δύο άτομα που είναι πολύ κοντά γενετικά αποκτούν ένα παιδί μαζί, ο κίνδυνος αυτό το παιδί να κληρονομήσει υπολειπόμενες γενετικές ασθένειες αυξάνεται. Είναι λίγο σαν να παίζεις ρώσικη ρουλέτα με γονίδια: μπορείς να τα πας πολύ καλά... ή όχι.
Και μαντέψτε τι; Τα ξαδέρφια μοιράζονται κατά μέσο όρο το 12,5% του DNA τους . Αυτό δεν είναι πολύ, αλλά δεν είναι και τίποτα.
Έτσι, ο κίνδυνος αυξάνεται , ναι, αλλά όχι δραματικά. Μερικοί ερευνητές εκτιμούν ότι ο κίνδυνος δυσπλασίας αυξάνεται από περίπου 2 έως 3% σε 4 έως 6% για ενώσεις μεταξύ πρώτων ξαδέλφων. Δεν είναι διπλάσιος, αλλά είναι αρκετός για να κάνει τους γιατρούς να ανατριχιάσουν.
Συχνά το κρίσιμο σημείο σε αυτή τη συζήτηση είναι το εξής: «Αλλά σκεφτείτε τα παιδιά!» Και φυσικά, πετυχαίνει τον στόχο. Επειδή όλες θέλουμε το καλύτερο για τους μελλοντικούς μας απογόνους, σαν να ονειρευόμαστε όλες το τέλειο νυφικό πριγκίπισσας για τη μεγάλη μέρα, έτσι δεν είναι;
Ας ανοίξουμε λοιπόν τα χαρτιά μας στο τραπέζι: είναι πιο πιθανό ένα ζευγάρι ξαδέλφων να αποκτήσει ένα άρρωστο παιδί; Η απάντηση είναι: ναι, αλλά όχι απαραίτητα.
Υπάρχουν ασθένειες που ονομάζονται υπολειπόμενες . Για να τις αναπτύξει ένα παιδί, και οι δύο γονείς πρέπει να φέρουν το ίδιο ελαττωματικό γονίδιο . Και αυτό είναι πολύ πιο πιθανό όταν είστε από την ίδια οικογένεια.
Είναι λίγο σαν να βάζουν και οι δύο γονείς μια μπίλια σε ένα καπέλο, και αν βγουν δύο κόκκινες μπίλιες, μπαμ: γενετική ασθένεια. Με έναν άγνωστο, υπάρχει μικρή πιθανότητα να έχετε και οι δύο μια κόκκινη μπίλια. Με έναν ξάδερφο, είναι λίγο πιο πιθανό.
Αλλά και πάλι, δεν είναι αναπόφευκτο . Υπάρχουν γενετικές εξετάσεις, ιατρικοί έλεγχοι και πολλές προφυλάξεις που πρέπει να ληφθούν.
Πέρα από την επιστήμη, υπάρχει ένας άλλος πολύ ισχυρός παράγοντας σε αυτή την ιστορία: ο πολιτισμός. Διότι, ακόμη και αν ο νόμος είναι επιτρεπτικός, οι οικογενειακές παραδόσεις και οι κοινωνικοί κανόνες, όπως αυτοί που υπαγορεύουν τι αντιπροσωπεύει ένα « νυφικό γοργόνας » σε ορισμένα πλαίσια, συχνά παραμένουν πολύ κλειστοί στο θέμα.
Στο συλλογικό ασυνείδητο, το να παντρευτείς τον ξάδερφό σου είναι λίγο σαν να απατάς στο Monopoly : δεν απαγορεύεται απαραίτητα, αλλά όλοι σε κρίνουν.
Παραδέξου το: αν κάποιος πει «Βγαίνω με τον ξάδερφό μου», αμέσως σου έρχεται ένα μικρό «μικρό έντομο». Είναι ανθρώπινο. Έχουμε μάθει να πιστεύουμε ότι η οικογένεια είναι ιερή και ότι η ανάμειξη ρόλων δεν είναι καλή.
Ως αποτέλεσμα, πολλοί άνθρωποι δεν τολμούν να επισημοποιήσουν αυτό το είδος σχέσης, ακόμα κι αν είναι απολύτως νόμιμο. Και αυτό είναι το πρόβλημα: ο τρόπος που το βλέπουν οι άλλοι μπορεί να είναι πιο σκληρός από τη βιολογική ή νομική πραγματικότητα.
Σε ορισμένους πολιτισμούς, ο γάμος μεταξύ ξαδέλφων όχι μόνο είναι ανεκτός, αλλά μερικές φορές ενθαρρύνεται . Γιατί; Επειδή διατηρεί την περιουσία στην οικογένεια , ενισχύει τους δεσμούς της φυλής ή απλώς επειδή «πάντα ήταν έτσι».
Αλλά σε άλλες χώρες (όπως η Γαλλία ή η Δυτική Ευρώπη), προτιμούμε η αγάπη να κοιτάζει αλλού, μακριά από το γενεαλογικό δέντρο .
Μια μικρή διάλειμμα από διασημότητες: γνωρίζατε ότι ο Κάρολος Δαρβίνος , ο άνθρωπος της εξέλιξης, ήταν παντρεμένος με την ξαδέρφη του Έμμα; Ειρωνικό, έτσι δεν είναι; Πέρασε τη ζωή του μελετώντας τη φυσική επιλογή...
Και δεν είναι ο μόνος. Στο παρελθόν, πολλές βασιλικές οικογένειες παντρεύονταν ξαδέρφια για να διατηρήσουν την εξουσία. Και όλοι γνωρίζουμε τα όχι και τόσο ένδοξα αποτελέσματα (γεια σας Αψβούργοι), σαν να επιλέγεις ένα κοντό νυφικό , νομίζοντας ότι θα είναι αρκετό, αλλά χωρίς να σκέφτεσαι πραγματικά τις συνέπειες.
Αλλά, αν έγινε στις Βερσαλλίες, αυτό σημαίνει ότι δεν ήταν και τόσο σκανδαλώδες, σωστά;
Μέχρι τον 19ο αιώνα, ο γάμος μεταξύ ξαδέλφων ήταν πολύ συνηθισμένος . Οι άνθρωποι ζούσαν σε χωριά, οι μεταφορές ήταν περιορισμένες και οι γάμοι συχνά κανονίζονταν. Με λίγα λόγια, ήταν βολικό.
Μόνο με την αστικοποίηση, την κινητικότητα και έναν ορισμένο σύγχρονο ρομαντισμό αρχίσαμε να βλέπουμε αυτού του είδους τις ενώσεις ως «περίεργες».
Μετά από όλα αυτά, πιθανότατα αναρωτιέστε: «Λοιπόν, μπορώ να παντρευτώ τον ξάδερφό μου χωρίς να προκληθεί το τέλος του κόσμου;»
Η απάντηση είναι απλή: ναι, μπορείτε. Αλλά δεν συνιστάται . Όχι λόγω του νόμου. Όχι μόνο λόγω των γονιδίων σας. Αλλά κυρίως επειδή μπορεί να κάνει τα πράγματα πολύ, πολύ περίπλοκα , κοινωνικά και ιατρικά.
Ο γάμος μεταξύ πρώτων ξαδέρφων επιτρέπεται στη Γαλλία
Ο κίνδυνος γενετικών ασθενειών υπάρχει, αλλά παραμένει μέτριος
Η κοινωνική κρίση είναι συχνά το κύριο εμπόδιο
Οι ιατρικές εξετάσεις μπορούν να βοηθήσουν στην αξιολόγηση των κινδύνων
Αν λοιπόν έχετε αισθήματα για τον ξάδερφό σας, πάρτε μια βαθιά ανάσα, κάντε έναν έλεγχο υγείας και προετοιμαστείτε για μερικά τεταμένα οικογενειακά δείπνα. Σύνδεσμος προς ένα σχετικό άρθρο .
Ο γάμος μεταξύ ξαδέρφων μοιάζει λίγο με τις πίτσες με ανανά: κάποιοι τον βρίσκουν φυσιολογικό, άλλοι τον θεωρούν αδιανόητο . Το σίγουρο είναι ότι είναι ένα θέμα που δεν αφήνει κανέναν αδιάφορο.
Όπως όμως συμβαίνει με όλα στη ζωή, το πιο σημαντικό είναι να κάνεις μια συνειδητή επιλογή . Η αγάπη δεν είναι πάντα εύκολη. Αλλά με λίγη κοινή λογική, συζήτηση (και πιθανώς ένα τεστ DNA), μπορείς να αποφύγεις πολλές δυσάρεστες εκπλήξεις.
Και αν το άλλο σου μισό τυχαίνει να είναι ξάδερφός σου... τώρα ξέρεις τι συνεπάγεται αυτό.