Twój koszyk jest pusty
DARMOWA WYSYŁKA NA CAŁY ŚWIAT
Małżeństwo to często sprawa serca, ale czasem także... genealogii. A w niektórych przypadkach Kupidyn celuje zbyt blisko kręgu rodzinnego. Tak, mówimy tu o małżeństwie kuzynów . Temat, który intryguje, niepokoi, przyprawia o dreszcze... i który zasługuje na to, by o nim rozmawiać bez tabu, ale z odrobiną dystansu (i śmiechu).
Dlaczego więc małżeństwo z kuzynem jest zakazane lub wręcz odradzane ? Czy to kwestia moralności, genetyki, czy po prostu dlatego, że mogłoby to spowodować nieco niezręczne spotkanie rodzinne? Uwaga, spoiler: to wszystko po trochu.
Przyjrzyjmy się od razu zagadnieniu, które łączy w sobie miłość, DNA i konwencje społeczne.
Zacznijmy od najprostszego: ram prawnych . Bo jeśli chcemy wiedzieć, co jest zakazane, musimy od tego zacząć, prawda?
We Francji, wbrew powszechnemu przekonaniu, małżeństwa między kuzynami nie są zakazane. Tak, dobrze przeczytałeś. Prawnie dopuszczalne jest poślubienie kuzyna pierwszego stopnia. Skąd więc ta cała tajemniczość, osądy i wrażenie, że robi się coś zakazanego, jakby suknia ślubna była zarezerwowana wyłącznie dla związków uznanych za „normalne”?
Po prostu dlatego, że nawet jeśli prawo nie sprzeciwia się temu bezpośrednio, społeczeństwo ma swój głos . A mentalność bywa czasem bardziej sztywna niż oficjalne teksty.
Francuski kodeks cywilny zabrania zawierania niektórych małżeństw między krewnymi, w tym:
Między braćmi i siostrami
Między rodzicami i dziećmi (uff…)
Między wujkami/ciotkami i siostrzenicami/bratanicami (z wyjątkiem wyjątków prezydenckich)
Ale co z kuzynami? Nic. Nic. Tekst jest cichy. Więc to tak, jeśli naprawdę chcesz .
Ach, to już robi się absurdalne. Niektóre kraje całkowicie zakazują małżeństw między kuzynami (jak Chiny czy Korea Południowa), inne dopuszczają je bez mrugnięcia okiem (Wielka Brytania, znaczna część Bliskiego Wschodu), a jeszcze inne dopuszczają... pod warunkiem zdania egzaminu lekarskiego (jak Iran czy Tunezja).
Krótko mówiąc, zasady są podobne do tych w Uno: każdy gra inaczej, w zależności od kasyna.
No dobrze, prawo jest elastyczne. Ale co właściwie jest złego w małżeństwie między kuzynami? Dlaczego ludzie patrzą na nas dziwnie, kiedy mówimy, że uważamy naszą kuzynkę za uroczą, jakbyśmy wybierali suknię ślubną w stylu boho w niekonwencjonalnym butiku od projektantów?
Odpowiedź kryje się w jednym przerażającym słowie (ale zaraz je wyjaśnimy): genetyka . A dokładniej, ryzyko chorób dziedzicznych .
Tak, przepraszamy, usuwamy geny.
Kiedy dwoje ludzi o bardzo bliskich genetycznie cechach ma dziecko, ryzyko odziedziczenia przez nie recesywnych chorób genetycznych wzrasta. To trochę jak gra w rosyjską ruletkę z genami: możesz odnieść sukces... albo nie.
I wiecie co? Kuzyni mają średnio 12,5% wspólnego DNA . To niewiele, ale też nie jest nic.
Ryzyko wzrasta , owszem, ale nie drastycznie. Niektórzy badacze szacują, że ryzyko wad rozwojowych wzrasta z około 2-3% do 4-6% w przypadku związków między kuzynami pierwszego stopnia. Nie jest to dwukrotność, ale wystarczająco, by lekarze się skrzywili.
Często to właśnie ono rozstrzyga tę debatę: „Ale pomyślcie o dzieciach!”. I oczywiście trafia w sedno. Bo wszyscy chcemy jak najlepiej dla naszych przyszłych potomków, trochę tak jak wszyscy marzymy o idealnej sukni ślubnej księżniczki na ten wielki dzień, prawda?
Wyłóżmy więc karty na stół: czy para kuzynów ma większe szanse na posiadanie chorego dziecka? Odpowiedź brzmi: tak, ale niekoniecznie.
Istnieją choroby zwane recesywnymi . Aby dziecko mogło je rozwinąć, oboje rodzice muszą być nosicielami tego samego wadliwego genu . Jest to znacznie bardziej prawdopodobne, jeśli pochodzi się z tej samej rodziny.
To trochę tak, jakby oboje rodzice włożyli kulkę do kapelusza, a jeśli wypadną dwie czerwone kulki, bum: choroba genetyczna. Z obcą osobą szanse na to, że oboje będziecie mieli czerwoną kulkę, są niewielkie. Z kuzynem jest to nieco bardziej prawdopodobne.
Ale znowu, nie jest to nieuniknione . Trzeba wykonać testy genetyczne, wykonać badania kontrolne i podjąć wiele środków ostrożności.
Poza nauką, w tej historii jest jeszcze jeden bardzo ważny czynnik: kultura. Bo nawet jeśli prawo jest liberalne, tradycje rodzinne i normy społeczne, takie jak te, które dyktują, co symbolizuje „ suknia ślubna syrena ” w pewnych kontekstach, często pozostają w tej kwestii bardzo ograniczone.
W zbiorowej nieświadomości poślubienie kuzyna jest trochę jak oszustwo w grze Monopoly : nie jest koniecznie zakazane, ale wszyscy cię oceniają.
Przyznaj się: jeśli ktoś powie: „Spotykam się z kuzynem”, od razu masz małego robaczka w głowie. To ludzkie. Zostaliśmy nauczeni, że rodzina jest święta , a mieszanie ról nie jest dobre.
W rezultacie wiele osób nie odważa się na sformalizowanie tego typu związku, nawet jeśli jest on całkowicie legalny. I w tym tkwi problem: sposób, w jaki inni na to patrzą, bywa bardziej surowy niż biologiczna czy prawna rzeczywistość.
W niektórych kulturach małżeństwa między kuzynami są nie tylko tolerowane, ale wręcz zachęcane . Dlaczego? Ponieważ chronią one majątek rodziny , wzmacniają więzi klanowe lub po prostu dlatego, że „zawsze tak było”.
Ale w innych krajach (np. we Francji czy w Europie Zachodniej) wolimy, żeby miłość szukała gdzie indziej, daleko od drzewa genealogicznego .
Mała ciekawostka celebrycka: czy wiesz, że Karol Darwin , człowiek ewolucji, ożenił się ze swoją kuzynką Emmą? Ironia losu, prawda? Spędził całe życie badając dobór naturalny...
I nie jest sam. W przeszłości wiele rodzin królewskich zawierało małżeństwa między kuzynami, aby utrzymać władzę. I wszyscy znamy niezbyt chwalebne rezultaty (cześć Habsburgom), trochę jak wybór krótkiej sukni ślubnej , myśląc, że to wystarczy, ale bez zastanowienia się nad konsekwencjami.
Ale hej, skoro wydarzyło się to w Wersalu, to znaczy, że nie było aż tak skandaliczne, prawda?
Do XIX wieku małżeństwa między kuzynami były bardzo powszechne . Ludzie mieszkali na wsiach, transport był ograniczony, a małżeństwa często aranżowano. Krótko mówiąc, było to wygodne.
Dopiero urbanizacja, mobilność i pewien współczesny romantyzm sprawiły, że zaczęliśmy postrzegać tego typu związki jako „dziwaczne”.
Po tym wszystkim pewnie zastanawiasz się: „Czy mogę poślubić swojego kuzyna, nie wywołując końca świata?”
Odpowiedź jest prosta: tak, możesz. Ale nie jest to zalecane . Nie ze względu na prawo. Nie tylko ze względu na geny. Ale przede wszystkim dlatego, że może to bardzo, bardzo skomplikować sytuację społeczną i medyczną.
We Francji dopuszczalne są małżeństwa między kuzynami pierwszego stopnia
Ryzyko chorób genetycznych istnieje, ale pozostaje umiarkowane
Często główną przeszkodą jest osąd społeczny
Badania medyczne mogą pomóc w ocenie ryzyka
Jeśli więc darzysz swojego kuzyna uczuciem, weź głęboki oddech, zrób badania kontrolne i przygotuj się na napięte, rodzinne obiady. Link do odpowiedniego artykułu .
Małżeństwo kuzynów jest trochę jak pizza z ananasem: jedni uważają je za normalne, inni za nie do pomyślenia . Pewne jest, że to temat, który nikogo nie pozostawia obojętnym.
Ale jak we wszystkim w życiu, najważniejsze jest podjęcie świadomego wyboru . Miłość nie zawsze jest łatwa. Ale z odrobiną zdrowego rozsądku, dyskusji (i ewentualnie testu DNA) można uniknąć wielu nieprzyjemnych niespodzianek.
A jeśli rzeczywiście Twoja druga połówka jest Twoim kuzynem... cóż, teraz już wiesz, co to oznacza.